دانلود مقاله همایشی در مورد بررسی میزان اثربخشی برنامه ریزی درسی چند بعدی بر یادگیری دانش آموزان

دانلود مقاله همایشی در مورد بررسی میزان اثربخشی برنامه ریزی درسی چند بعدی بر یادگیری دانش آموزان در تعداد 14 صفحه از وبسایت پی ی اف داک در قالب WORD و قابل ویرایش قابل خرید و دانلود است

شرح فایل 

     یکی از مهمترین قلمروهی برنامه ی درسی که به کار بررسی اثربخشی و کارآیی برنامه ی درسی می­پردازد، ارزشیابی برنامه ی درسی است. به طور کلی ارزشیابی د رارتباط با برنامه ی درسی در چهار مرحله یا وضعیت صورت می پذیرد.

1-ارزشیابی قبل از برنامه ریزی یا نیاز سنجی: این ارزشیابی عمدتا برای سنجش محورهای اساسی برنامه درسی صورت می پذیرد و ناظر بر تعیین اهداف و مقاصد برنامه درسی ازمنابع مربوطه است.

۲- ارزشیابی تکوینی یا ارزشیابی د رزمان طراحی، تدوین و ساخت برنامه ی درسی: بخش های مختلف برنامه مورد بررسی و اشکالات و عدم تناسب احتمالی برنامه با محیط یادگیری و یادگیرندگان رفع می­گردد.

۳ -ارزشیابی پایانی: اثربخشی برنامه و میزان شکاف بین تأثیر پیش­بینی شده و با آن چه که عملا" اتفاق اقتاده تصمیم گیری می شود و بر اساس آن در سیکل های بعدی برنامه­ریزی، اصطلاحات لازم اعمال می­گردد.

۴- ارزشیابی پیگیری: اثرات برنامه ی درسی دریک مقطع خاص بر نحوه ی فعالیت و توانایی یادگیرنده د ربرنامه های درسی مقاطع بعدی مورد بررسی قرار می گیرد (فتحی واجارگاه، ۱۳۸۹).

یادگیری

    یادگیری عبارتست از تغییر نسبتاً پایدار در احساس، تفکر و رفتار فرد که بر اساس تجربه ایجاد شده باشد. رفتارگرایانی از قبیل جان واتسون و اسکینر سرشت انسان را انعطاف‌پذیر می‌دانستند، و معتقد بودند که در رشد، یادگیری نقش اصلی را ایفا می‌کند، چنان که آموزش اولیه می‌تواند صرف‌نظر از آنچه کودک از استعدادها، تمایلات، علاقه‌ها، توانایی‌ها، نژاد و اجداد به ارث برده، او را به هر نوع بزرگ‌سالی تبدیل کند. روانشناسی به یک علم رفتاری تبدیل شده است. هر آنچه را که ما در روانشناسی مطالعه می کنیم، باید از طریق رفتار قابل ارائه باشد. اما این بدان معنا نیست که رفتاری که ما ملاحظه می کنیم یادگیری است. فرایند یادگیری را نمی توان به طور مستقیم مطالعه کرد، بلکه ماهیت یادگیری را تنها از تغییرات رفتاری می توان استنباط کرد. دربارهیادگیري باید اذعان نمود،یادگیري به­طور کلی به دو بخش رسمی و غیررسمی تقسیم می­شود؛ سافلومن و وبستر[1] (2017) یادگیري رسمی را به سوار شدن در اتوبوس تشبیه کرده است. مسیري که از قبل به طور یکسان برنامه­ریزي شده و اتوبوس در آن مسیر در حرکت است. یادگیري غیررسمی همانند دوچرخه­سواري است که فرد دوچرخه­سوار مسیر و سرعت حرکتخود را تعیین می­کند. برخی از محققان معتقدند یادگیري غیررسمی، بدون ساختار،تجربی و غیرسازمانیاست. تمام تحقیقات نشان می­دهند بیشترین سهم یادگیري از روش غیررسمی حاصلمی­شود تا رسمی. زیرادر یادگیري غیررسمی،دستور کار، ساختار، توالی،برنامه یا کنترلی بر "ارائه­دهندگان محتوا" وجود ندارد، بلکه یادگیري به شکل ساده و ناآگاهانه روي می­دهد (چیف[2]، 2005). 

    همچنین تحقیقات نشان می­دهد که بیشترین سهم یادگیري از طریق یادگیري غیررسمی حاصل می­شود، اما آنچه عملاً در حال وقوع است تمرکز و صرف هزینه بر روي یادگیري رسمی است و توجهی به این نوع یادگیري که بسیار مهم می­باشد، نمی­شود. دنیاي کلاس درس با همه پیچیدگی­ها و پویایی­هایش گویاي چنین امر مهمی است. برنامه درسی تجویز شده­اي که توسط استاد در کلاس درس تدریس می­شود، علاوه بر اینکه یادگیري­هاي رسمی به دنبال دارد، مطمئناً یادگیري­هاي غیررسمی نیز به ارمغان می­آورد. یادگیري­هایی که به­صورت ناآگاهانه، غیررسمی، غیرعامدانه و غیربرنامه­ریزي شده در محیط آموزش عالی رخ می­دهند، برنامه درسی ضمنی­اي است که می­تواند دستاوردهاي مثبت و منفی به دنبال داشته باشد و عموماً توسط افراد با اصطلاح برنامه درسی پنهان که در معناي دقیق آن مبتنی بر یک برداشت خاص نومارکسیستی است، اشتباه به­کار برده می­شود. بررسی اصول یادگیری به ما کمک می کند تا علت های رفتارمان را بفهمیم. آگاهی از فرایند یادگیری نه تنها در فهم رفتار بهنجار و انطباقی به ما کمک می کند،